" الله است و جز او خدایی نیست . زنده و پاینده است .
نه چَرت او را فرا می گیرد و نه خواب ."        بقره/255
همه خسته می شوند ؛ همه می خوابند، حتی پرنده ها و درخت ها .
ما آدمها هر کاری هم که بکنیم . آدمیم . خوابمان میگیرد . باید بخوابیم .
گرسنه مان می شود، آب می خواهیم و هوا و هزار تا چیز دیگر .
وای که ما چقدر چیز احتیاج داریم .
فقط تویی که هیچ وقت ، هیچ چیز نمی خواهی .
فقط تویی که به هیچ چیز احتیاج نداری .
نه خسته می شوی ، نه می خوابی . شبها که همه می خوابند ،
مطمئنم که تو بیداری و مواظب دنیایی.
چشمهایم را که میبندم ، دلم شور نمیزند . خاطرم جمع است .
می دانم که هستی . بالا سر همه چیز و همه جا.
خیالم راحت است ؛ چون همه چیز رو به راه است ؛ چون تو رو به راهش می کنی .
برای اینکه تو خدایی ؛ یک خدای بزرگِ بی نیاز .
پینوشت : فکرش رو بکن . اگر خدا هم می خوابید ؛
اگر خدا هم مجبور بود یک وقت هایی چشمش را ببندد ، اگر خدا هم خسته می شد و
لازم بود استراحت کند ، آن وقت چه می شد ؛
چه بلایی سر این دنیا و ما می آمد؟
یا صمد...