سفارش تبلیغ
صبا ویژن























هفته ی سی و دوم دوستی من وخدا...

نماز بگذارید و زکات بدهید .هر کار نیکی را که پیشاپیش برای خود میفرستید نزد خدا خواهید یافت.

آری خدا به کارهایی که می کنید بیناست.    بقره/110

این آیه را که خواندم دلگرم شدم.انگار مطمئن شدم هیچ چیز توی دنیا حیف نمی شود.هیچ چیز گم نمی شود.ما کار های خوبمان را برای تو میفرستیم و تو با وسواس وحوصله همه را پیش خودت نگه می داری .هیچ وقت هیچ چیز فراموشت نمی شود.

وقتی ما دوباره پیش تو بر می گردیم همه ی آنها را دوباره به ما بر می گردانی و ما حتما از اینکه هیچ چیز را از قلم نینداخته ای تعجب می کنیم.

توهمه جا را میبینی.تو از همه چیز باخبری.پس چرا ما همیشه دلواپسیم.و کارهای خوبمان را به رخ دیگران می کشیم.همین که تو میبینی مگر بس نیست؟

این زندگی واقعا ماجرای عجیبیست.یک باغچه ی بزرگ که هر کاری می کنیم مثل دانه ایست که در آن می کاریم.دانه ای که جوانه می زند.رشد می کند و بزرگ می شود و هزار شاخ و برگ می دهد.اما وقتی چشممان به باغچه ی خودمان می افتد تعجب می کنیم.چرا یادمان می رود که اگر باغچه ی ما سرسبز نیست تقصیر خودمان است.

خدایا اما خوشحالم که باغچه ی من توی دست های تو جا گرفته است.و تو از ان نگهداری می کنی.خدایا کمکم کن و یادم بده که چه چیزی در باغچه ام بکارم.

دوست من

 

باغچه ای که دائم دانه ای در ان می کاریم.کتابی که هر لحظه کلمه ای به ان اضافه می کنیم یا تابلویی که هر ساعت بر روی ان چیزی می کشیم.تو فکر می کنی زندگی بیشتر شبیه کدام اینهاست.؟

دوست داری توی باغچه ات چه چیزی بکاری و در تابلویت چه چیزی نقاشی می کنی و در کتابت چه قصه هایی بنویسی؟

ایا فکر کرده ای به کسانی که بعد از تو تابلویت را تماشا می کنند.کتابت را می خوانند و از باغچه ات گلی می چینند؟؟؟

 

 

 

منبع کتاب نامه های خط خطی اثرعرفان نظرآهاری
نوشته شده در پنج شنبه 88/12/27ساعت 6:0 عصر توسط نظرات ( ) |

Design By : Pars Skin